W lasach i wokół terenów przyległych przebiegają liczne szlaki, zarówno piesze, rowerowe i konne. Prócz tego, tam gdzie tylko można, czyli poza terenami rezerwatów przyrody i obszarem zamkniętym WP oraz tam gdzie obowiązuje okresowy zakaz wstępu można spacerować. Spacerować i delektować się pięknem puszczańskiego lasu. Lasu, który w wielu miejscach jest na tyle piękny, wolny od tłumów i ciekawy, że chciałoby się tam wracać w każde słoneczne popołudnie. Do Puszczy zawsze nam było nie po drodze. Jednak zachęcona relacją z wyprawy rowerowej odkrywców okolic Krakowa z bloga kasai.eu, podjęłam decyzję, że już pora zobaczyć, co w Puszczy piszczy, śpiewa i kwitnie. Po otrzymaniu mapy w Nadleśnictwie Niepołomice (jak wiadomo, lepiej wędrować z mapą, jakby przypadkiem brakło zasięgu czy baterii w telefonie) ruszamy w północną część Puszczy Niepołomickiej, która leży w mezoregionie Niziny Nadwiślańskiej. Z Woli Zabierzowskiej ruszamy na spacer w kierunku rezerwatu przyrody Wiślisko Kobyle, które jest jednym z dwóch rezerwatów w Puszczy, które chroni starorzecze rzeki Wisły. W tej części lasu nie ma wyznaczonych ścieżek a drogi leśne nie są za często użytkowane. Jak w całej Puszczy, tak i tu, napotykamy na przeszkody terenowe w postaci kanałów i potoków. Dlatego warto przed spacerem pomyśleć o odpowiednim obuwiu, najlepiej po obfitych opadach deszczu oraz poza wytyczona ścieżką sprawdza się kalosze. Dojście do rezerwatu przerywają nam obserwacje myszołowa oraz pary dzięcioła średniego, które dzielnie i z dużą częstotliwością przylatywała do dziupli, gdzie czekały wygłodniałe pisklęta. Na teren rezerwatu, z uwagi na brak wyznaczonych ścieżek, nie wchodzimy, jednak udaje nam się dostrzec z oddali, żółte plamki kwitnącego kosaćca żółtego, które rosną przy brzegu zbiornika. W lesie, w okolicy rezerwatu, można zauważyć kwiaty firletki czy konwalijki dwulistnej. W drodze powrotnej, wędrując w pokrzywach po pas, towarzyszy nam śpiew wilgi, której Tomasz odpowiada równie ładnym i dźwięcznym gwizdaniem.
test
4. puszcza niepołomicka 4. puszcza niepołomicka 4. puszcza niepołomicka
Po przejechaniu niecałych dwóch kilometrów ruszamy w dalsze poszukiwania puszczańskich krajobrazów. W okolicy drogi wojewódzkiej nr 964 ruszamy leśną ścieżką w kierunku Rezerwatu Lipówka, który chroni naturalny ekosystem ze starodrzewem. Ciężko mi ocenić, jak wygląda rezerwat od środka, ponieważ widzieliśmy jedynie jego granice (wschodnią, północną i południową), wędrując po zielonym dywanie kostrzew. Tu również polecam kalosze, jako odpowiednie obuwie, po pierwsze pojawiły się już kleszcze, po drugie nigdy nie wiadomo, co się w wysokich trawach kryje, po trzecie w okolicy Rezerwatu Lipówka, chcąc wędrować wokół rezerwatu trzeba przekroczyć przynajmniej jedną przeszkodę terenową. Wracając w wędrówki po puszczańskim lesie, znów słyszymy piski dzięcioła. Tym razem dużego. Jednak rodzice widząc naszą obecność, skutecznie odciągają nas od swojej dziupli.
Kolejnym miejscem, które staje się naszym celem jest Wielkie Błoto. Część obszaru nadal użytkowana jest rolniczo. Zbiorowiska, jakie można zaobserwować na obszarze Torfowisko Wielkie Błoto to: młaka niskoturzycowa, wilgotne łąki i torfowiska niskie. Tak się złożyło i tak poprowadziła nas nawigacja, że autem dojechaliśmy dość daleko, prawie w sam środek Wielkiego Błota. Na szczęście udało się znaleźć bezpieczne miejsce na postój. Ruszamy na spacer. Po drodze obserwujemy polującą i ładnie pozującą do zdjęć dzierzbę. W tle słychać kukułkę i trzcinniki. Idąc po szerokiej drodze natrafiamy na miejsce, gdzie przy brzegu odpoczywa bóbr. Przez chwilę udaje nam się obserwować tego uroczego ssaka, który wynurza się z wody, jednak mimo naszego bezruchu postanawia wrócić do swojej strefy komfortu i oddala się od nas. W zaroślach słychać wiele ptaków, jednak nie wszystkie udaje nam się rozpoznać po dźwiękach. Odwrót zarządzamy przy zbiorniku retencyjnym tuż przy lesie. W drodze powrotnej zbaczamy z głównej drogi nad dwa zbiorniki wodne, które otaczają tereny zajęte przez super melioratora – bobra. W trzcinach swoje gniazda maja trzcinniki, które intensywnie nadlatują i odciągają nas od swoich miejsc lęgowych. W wodnym krajobrazie kwitną niezapominajka błotna, kosaciec żółty i okrężnica bagienna z delikatnymi biało – żółtymi kwiatami. W blasku zachodzącego słońca kończymy naszą pierwszą od wielu lat przygodę z puszczańskimi krajobrazami.
UWAGA na kleszcze!
test
Geoserwis mapy: serwis mapowy [online], Polska, Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 04.06.2020 r.], dostęp w Internecie https://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/
Obszary NATURA 2000 w Małopolsce, pod red. Grzegorczyk M., Perzanowska J., Kraków, Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2009
Kłosowski G., Kłosowski S., Rośliny wodne i bagienne, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2006
Svensson L., Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2013
Geoserwis mapy: serwis mapowy [online], Polska, Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 04.06.2020 r.], dostęp w Internecie https://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/
